Yes! Mijn eerste Belgische titel is binnen!!! Na nog altijd geen 3 jaar atletiek te beoefenen ben ik heel blij om dit toch al te bereiken. Een kampioenschap is meestal een redelijk tactische wedstrijd en ditmaal heb ik mijn 'kopke' er eens bij kunnen houden. Vooraf is het moeilijk om de juiste tactiek uit te dokteren, doch samen met mijn trainer Luk hadden we toch al wat scenario's uitgezet.
De hele dag had ik stress. De opwarming verliep nochtans vlot en bovendien had ik veel vertrouwen geput uit de podiumplaats verleden zondag op de Antwerp 10miles alsook uit de laatste pistetraining op dinsdag, maar toch... Het was helemaal niet zo warm (zie foto onder) en er stond redelijk wat wind. Niet onmiddellijk de kop nemen zou dus de beste strategie zijn. Tja, dat dachten de meesten dus... :-) Het gevolg was dat de eerste kilometer super traag werd gelopen (in 3min 54 sec) en dat iedereen nog ongeveer mee was. Ik wist onmiddellijk dat een goede chrono er niet inzat, aangezien dit bijna duurlooptempo is. Niet te snel alleen gaan beuken tegen de wind, dat was het plan. Niettemin was het moeilijk om me de eerste 5km koest te houden, maar we deden het toch maar en met drie losten we de kop af.
Na 5km voerde ik het tempo wat omhoog en enkel de Limburgse Manuela Soccol volgde. Manuela is enkele jaren geleden al eens Belgisch kampioen geworden op de 10km op de piste en zodus wist ik dat ik aandachtig moest blijven. Om beurt deden we wat kopwerk. Niet dat we erg veel aan elkaar hadden, want we zijn allebei niet van de grootsten en breedsten en de wind konden we bijgevolg niet echt afschermen, maar mentaal is het toch wel een voordeel om met twee te lopen. Een 10km dat zijn 25 rondjes op de piste en ik wilde er eigenlijk zo weinig mogelijk alleen afwerken. Tijdens de wedstrijd was ik voortdurend aan het denken wanneer ik zou proberen van Manuela weg te lopen. Eerst dacht ik op 7, dan op 5, maar uiteindelijk ben ik gegaan op 3 rondjes van het einde (dus nog 1,2km te gaan). Mijn bedoeling was om ineens fiks te versnellen en zo een gaatje te maken. Dat lukte. Niettemin hield ik nog wat reserve in de benen moest ze nog de laatste ronde of 200m dichter komen. Gelukkig moest ik niet in dit 'reserve' gaan en kon ik zalig finishen als Belgisch kampioen. Geweldig!
Hartelijk dank aan alle supporters! Jullie waren weer subliem! Niet onbelangijk te vermelden: mijn Bomma was er ditmaal ook bij en ik ben blij dat ik voor haar iets kon 'doen' vandaag, want zij heeft immers al zoveel voor mij gedaan! Merci Bomma! Na de wedstrijd hebben we nog gezellig gedronken op de overwinning. Ik lag niet zo heel vroeg in mijn bedje vermits ik mijn eerste Belgische titel toch wel wilde vieren. Ondanks dit stond ik zondagvoormiddag al paraat om een duurloop van 21km af te werken aan een toch behoorlijk tempo. En het ging goed! Misschien dat de adrenaline van de overwinning nog niet uitgewerkt was... Namiddag legde ik me plat in de zon en luisterde ik wat muziek. Echter, ongestoord verliep dit niet. Plots stond mijn meter daar met een verrassingskadootje voor mijn overwinning! Ze had zich goed geamuseerd en had verschillende 'Belgische' kadootjes bij (zie foto onder). Geweldig!!!! Ik heb toch een fantastische meter! Bedankt!
Daarnaast wil ik nog iedereen bedanken die me proficiat heeft gewenst, hetzij direct, hetzij via sms, twitter, facebook en mail! Zelfs van de schepen van sport van Hasselt, op mijn werk (school), van sponsors, van mijn begeleidingsteam,... Echt leuk!!! Dit geeft zoveel moed om verder te werken. Tenslotte dit: Almenesh Belete, met wie ik samen getraind heb in Ethiopia, heeft zich deze morgen in Stanford verzekerd van de EK limiet! Dikke proficiat Almenesh!!! En ook een proficiat aan de Belgische mannen, Jeroen D'Hoedt, Koen Naert en Abdi Bashir, die de limiet hebben gehaald voor Zurich! Yes!!!