Eerst en vooral mijn excuses dat ik de verslagen van de laatste wegwedstrijden (uitgezonderd kampioenschap) niet altijd onmiddellijk online heb geplaatst. Op de straat heb ik voornamelijk deze nazomer in Nederland gelopen. Enkel dan een aflossingswedstrijd in Heist waar we met ons Special Force Team, bestaande uit Ilse De Coninck, Jan De Raet, Atelaw Bekele en ik (zie foto onder), mooi eerste werden, en zoals hierboven al vermeld, het Belgisch Kampioenschap halve marathon met een nieuwe titel op zak!
Laten we even van achter naar voor beginnen met de wedstrijden in Nederland. Vorige zondag liep ik de halve marathon in Breda. Alles was weer tot in de puntjes perfect georganiseerd (zoals altijd in Nederland!). Zaterdagavond konden we genieten van een heerlijk pastabuffet en het was leuk om nieuwe contacten te leggen met enkele Nederlandse loopsters. Ik lag samen op de kamer met Veerle Dejaegere, die haar halve marathondebuut ging maken. Het was inmiddels al de derde maal dat we de kamer deelden en we beginnen elkaar al goed te kennen. Zondagmorgen werden we samen met alle andere atleten die mochten verblijven in het hotel na een uitgebreid ontbijt met busjes naar de start gebracht. Voor de eerste keer had ik echt een persoonlijke haas voor een wegwedstrijd. Erik Caluwaerts (zie foto onder) deed zijn job uitstekend! Van het begin tot het einde liepen we een strak tempo om zo een PR neer te zetten op de halve marathon. We doken onder de 1u18 wat we ook als doel hadden vooropgesteld. Het was een snel parcours (wel wat gewijzigd vergeleken met het jaar ervoor), enkel een aantal lastige lange stukken met klinkers/kasseien die het tempo wat remden. Na afloop waren er wel wat reacties op de afstand van het parcours, aangezien de lengte minstens 250m te lang bleek te zijn. Erik klokte 300m meer dan 21,1km, waar ik zelfs uitkwam op 21,6km. Dat betekent een tijd van 1 tot 1,5min sneller, dus dik onder de 1u17... maar ja, geen gezever, ik moest maar sneller gelopen hebben! Het leuke is wel dat ik nu sneller een nieuw PR kan lopen want ik voel dat er zoveel meer inzit... het seizoen is echter lang geweest en de frisheid is wat aan het wegebben. Na volgende week zal ik dan ook een goede rustperiode inlassen. Nogmaals bedankt Erik voor het fantastische tempowerk! Een luxehaas, echt!
In de weken voor Breda liep ik nog twee maal een 10km, in Tilburg (Tilburg Ten Miles) en de Singelloop in Utrecht. Eveneens twee zeer grote wedstrijden in Nederland met een prima organisatie. Ondanks de stress waar ik meestal mee worstel voor de wedstrijd is het toch altijd genieten van alle momenten die ik beleef. Drie jaar geleden had ik dit nooit gedacht. De Keniaanse toploopsters zie ik ook alleen in het hotel en aan de start, maar toch... In Utrecht was ik ook eens snel gestart, véééél te snel! Het probleem als je vooraan mag starten en je de eerste km met de snelsten laat meezuigen. Gevolg: eerste km in 3'12", en niettemin dat ik met een groepje wat vertraagde kwamen km 2 en 3 eveneens snel door wat resulteerde op tijd na 3km wat ongeveer mijn PR op de 3000m piste is... Dit voelde ik vanaf de 4e km. Daarna was het werkelijk zwoegen en zweten om een redelijk tempo aan te houden en liepen we ook met heel wat meisjes alleen vermits de mannen pas later mochten starten. Zo alleen lopen na een te snelle start is zeer zwaar en ik probeerde gewoon om elke km niet teveel seconden te verliezen. Mentaal kraakte ik wat, fysiek was ik al gekraakt... Stoppen kwam in mijn hoofd op, doch ik beet door, ook zou de tijd niet zijn wat ik verwacht had. Ik wou zo graag onder de 36' lopen, maar dat lukte net niet. Ongeveer hetzelfde scenario begin september in Tilburg, waar ik wel wat behoudender gestart ben, maar terug moest wennen aan het lopen op straat. Piste is toch iets anders en een 10km op straat is moeilijk op voorhand in te schatten na het kortere werk op de piste. Dus ja, laten we het PR op de 10km maar volgend jaar houden ;-)