Terwijl ik momenteel ziek in bed lig blijf ik piekeren over de complete "off-day" gisteren. Net nu, en juist op het moment dat de form zo goed zat... Ik wil niet alles extern attributeren, maar de weersomstandigheden en het parcours waren op dit BK zeker niet mijn beste vriend. Als "flyer" kom ik het best tot mijn recht op de beter beloopbare wedstrijden en dus speelde deze modderpoel (zie sfeerbeelden in de foto's), positief voor de krachtigere loopsters, absoluut in mijn nadeel. Daarnaast heeft de koude me genekt. Onderkoelde extremiteiten en benen lieten het niet toe om een cross op niveau te lopen, jammer... ik ben hier blijkbaar niet goed tegen bestand. Geef mij maar de zomerse temperaturen! Waarschijnlijk zaten de ziektekiemen ook al in mijn lichaam en bijgevolg heeft dit ook meegespeeld in het niet kunnen neerzetten van een schitterende prestatie. Koorts en keelpijn zorgden er vandaag voor dat ik geen les kon gaan geven in de KHLIM.
Ik had stiekem gehoopt op een top 10 plaats (zie voorbeschouwing) en dit zat er volgens mij ook in, maar ik moest gisteren enkele plaatsjes prijs geven, toch een ontgoocheling. Alles zat precies tegen, zelfs de stomste dingen gingen mis (op voorhand al en zeker achteraf). Het enige waar ik trots op ben is het feit dat ik de wedstijd heb uitgelopen. Geloof me, na nog geen km voelde ik al dat het niks ging worden. De gedachte om op te geven spookte meer en meer door mijn hoofd naar mate de cross vorderde. Deze gedachten werden gelukkig overwonnen door een herinnering aan de woorden van Almensh Belete (gisteren Belgisch kampioene geworden en nogmaals een dikke proficiat aan haar!) in Kenia tijdens één van onze loopjes samen: "Karen, nooit stoppen tijdens een cross of pistewedstrijd tenzij je gekwetst of echt ziek bent! Anders ga je dat meer en meer doen." Dus ja, terwijl zij daar in verte mooi op kop liep volgde ik haar wijze raad maar op. Dat heeft er onder andere toch maar mooi toe geleid dat ik een 8e plaats behaal in het eindklassement van de Crosscup senioren dames en onder andere Kim Bosmans en Hanna Vandenbussche achter mij eindigen na deze winter (zie klassement hieronder). Niet dat top 8 een doel was, doch het is toch wel leuk en beter dan een vooraf gedachte 9e of 10e plaats. Dus over de hele lijn ben ik zeker en vast tevreden met mijn winterseizoen, enkel een mooie afsluiter ontbreekt... volgend jaar zal ik dubbel zo hard knallen op het BK ;-)
klassementcc_2013.pdf |
Graag wil ik Yolanda heel hard bedanken! Ik denk dat ze me meer dan een half uur geholpen heeft om het toch maar warm te krijgen nadat ik bij het eindigen van mijn wedstrijd volledig onderkoeld was. Ze was zoals een echte mama voor me! Dikke merci Yo!!! Natuurlijk ook weer dank aan alle supporters (ik was echt verbaasd dat jullie zo talrijk waren in het verre Oostende) die me in deze moeilijke cross aanmoedigden. Zonder jullie allemaal was dit nooit gelukt... En mijn trainer Luk heeft het ook niet simpel gehad om me mentaal terug op te peppen na deze teleurstelling, maar hij weet het toch maar te doen net zoals het thuisfront hier. Tenslotte ook een dikke merci aan Dizi, Birte, Dirk en de hele ROBA-groep voor het super leuk weekendje aan zee en de troostende woorden achteraf! Als ik iets wat ik ambitieer niet bereik dan ben ik daar altijd even niet goed van, dat ligt gewoon in m'n aard. Op de basket vroeger wisten ze dat allemaal maar al te goed :-) Dan gun ik mezelf niets erna, maar de dag erop geraak ik er mentaal altijd wel terug bovenop! Dus op naar de zomer nu!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!