Eigen club ROBA organiseerde voor het eerst een CrossCup en onmiddellijk al een Vlaams kampioenschap. Na toch wel wat twijfelen om al dan niet te starten (week ziekte) kon ik het toch niet laten om voor eigen publiek te lopen. Dit was zeker geen misstap, want de supporters waren talrijk en hun aanmoedigingen minstens even enorm. Merci allemaal! Toch ben ik een beetje ontgoocheld en dit enkel en alleen in mezelf... Misschien had ik mijn ambities iets te hoog ingesteld na de week platte rust en strijd tegen de hardnekkige ziektekiemen, maar zo'n grote fouten dat ik begaan heb, dat gaat me niet meer gebeuren! Moraal van het verhaal: "Everyone makes mistakes. The important thing is that you learn from them and don't repeat them."
Er stonden ongeveer een 40-tal atletes aan de start en het vertrek was drummen en snel. Na een mindere goede start te nemen kon ik toch na een poos iets meer vooruitschuiven. Heel de wedstrijd liep ik zo rond positie 9-10-11 in een klein groepje. Ik voelde dat ik normaal de betere was van dit groepje, doch hield me de eerste helft van de wedstrijd een beetje in. Misschien was dit een fout want ik had het tempo wat hoger kunnen leggen. Ik deed dit echter niet omdat ik schrik had om mijn krachten te verliezen gezien de niet optimale gezondheid van deze week. In de voorlaatste ronde besloot ik om te versnellen en onmiddellijk sloeg ik een klein kloofje. Raar maar waar, ik dacht dat we de laatste ronde bezig waren... en dit terwijl ik het parcours goed bestudeerd had... Waar waren mijn gedachten? Dus ik minderde even mijn tempo opnieuw en de rest kwam langzaam terug bij. Toppunt dan was dat ik de finish verkeerd inschatte en mijn eindversnelling véééél te vroeg inzette. Fysiek en mentaal een klap en er kwamen nog twee meisjes over me... gevolg: 11e plaats terwijl ik 9e had kunnen zijn. Jammer, maar zoals gezegd hebben we eruit geleerd! Na de wedstrijd moest ik me even afreageren... dus dat deden we. De reacties van de meeste mensen waren echt nog wel positief, natuurlijk wel leuk, maar ook een beetje dubbel als je zelf niet echt tevreden bent. Nu ja, misschien al goed dat de ziekte me niet meer in de put geduwd heeft en we komen er wel sterker uit! Op naar het volgende en ik zal blij zijn als de zomer eraan komt waar ik mijn echte doelen kan gaan stellen!