Wat een ontzettend leuke en leerrijke ervaring opgedaan door de eerste keer te gaan lopen in Nederland! De oudejaarscross in Soest is één van de beroemdste veldlopen in Nederland. Dat was ook te zien aan het deelnemersveld, met onder andere de Europese beloftekampioene cross Sifan Hassan, de bekende Adrienne Herzog, onze twee beste vrouwelijke Belgische veldloopsters Almensh Belete en Veerle Dejaegere,... Het was leuk om hier tussen te mogen staan. We vertrokken al een dagje op voorhand met de meeste Belgen en kregen daar 's avonds een heerlijk diner aangeboden (speciaal voor Veerle ook vegetarische keuzes ;-) ). Ondertusssen leerde ik een aantal fijne nieuwe mensen kennen en er heerste een gezellige sfeer, alhoewel de spanning voor de wedstrijd soms wel te voelen was. Nadien ging iedereen naar zijn kamer om te gaan slapen. Inslapen was moeilijk met de zenuwen voor de cross en het "onbekende" parcours. Na een nachtje woelen ging ik gezellig ontbijten met Almensh. We namen onze tijd en profiteerden van het uitgebreid buffet. Ook de rest van hotel was uitstekend en zodus konden we rustig naar de wedstrijd toeleven.
Amai, ik verschoot wel van het vele volk toen we op het parcours aankwamen. Niettemin was ook hier alles pico bello geregeld. Daar kunnen vele organisties in België een voorbeeld aan nemen. Almensh vroeg me om samen op te warmen en we babbelden ondertussen nog wat. Ook Sifan Hassan liep met ons mee waardoor "onopvallend" opwarmen plots niet meer mogelijk was. Zowel de start als de aankomst lag in het mulle zand. Het totale zandgedeelte was de Crosscup van Mol in het kwadraat en eveneens in het bos waren er enkele verraderlijke hellinkjes. Bijgevolg was het zeer zwaar en waren de gemiddelde snelheden relatief laag. Bij de start werd ik getrokken en geduwd, maar ik kon gelukkig toch redelijk snel positie nemen. De eerste kilometer liep ik nog in een behoorlijk grote kopgroep, doch al snel dreven Sifan, Almensh en Adrienne het tempo op. Tijdens de wedstrijd was het moeilijk om in te schatten of ik goed bezig was of niet mits ik de meeste atletes waar ik tegen liep niet kende. Elke ronde riep de commentator wel mijn naam af en dat was natuurlijk leuk, want vele supporters daar in het verre Nederland had ik niet. Gedurende de cross bevond ik mij zo altijd tussen plaats 8 en 15 denk ik. In de laatste ronde liep ik nog in een groepje van vier en we streden om een plaats in de top 10. Het finale stuk in het losse zand werd me fataal en de allerlaatste 100m waren bovendien nog bergop ook... Ik verloor op enkele seconden van de andere 3 meisjes en moest tevreden zijn met een 13e plaats. Jammer, want top 10 zat erin...
De reacties op mijn prestatie na de wedstrijd waren zeer positief. Zowel van de Nederlanders als van de Belgen. Dat was leuk! Mijn trainer Luk was ook tevreden en communiceerde al onmiddellijk dat ik sterk had gelopen. Jammer dat hij er voor de eerste keer dit seizoen niet bij kon zijn. Achteraf bleek dat ik vlak achter enkele Holandse meisjes was gefinished die dit jaar onder de 16'20" hebben gelopen op de 5000m. Dus het is niet zo slecht geweest in Soest. Jammer dat ik in het zand telkens seconden verloor die ik in het bos moest recupereren en zo veel energie verloor. Nu ja, dat is crossen hé!
Een hele stimulans is dat mijn optreden in Nederland niet onopgemerkt is verlopen. Daardoor zal ik wellicht in januari en februari aan het werk gaan in enkele Nederlandse wedstrijden. Meer binnenkort hierover. Hup Holland hup!!!
Een hele stimulans is dat mijn optreden in Nederland niet onopgemerkt is verlopen. Daardoor zal ik wellicht in januari en februari aan het werk gaan in enkele Nederlandse wedstrijden. Meer binnenkort hierover. Hup Holland hup!!!