Het begin van de wegatletiek wordt ieder jaar ingezet met de voorjaarsklassieker 'Oostende-Brugge Ten Miles'. Ik vind het dus een hele eer om deze wedstrijd op mijn naam te kunnen schrijven. Vooraf had ik dit niet echt verwacht aangezien er enkele sterke Marokkaanse atletes van start zouden gaan. Blijkbaar was ik wel favoriete volgens dit verslag van Atletieknieuws? Samen met mijn trainer trok ik zaterdagnamiddag al naar Brugge waar we met een kleine groep atleten een avondmaaltijd en overnachting kregen. De wedstrijd startte immers zondag reeds om 11u en zo vroeg vertrekken zou nefast zijn om een goede prestatie neer te zetten. Nochtans waren er nu ook enkele ongemakken, zoals bijvoorbeeld een erg late avondmaaltijd op zaterdag... Maar ja, we hebben gewonnen hé!
Voor de eerste keer op mijn carrière kon ik rekenen op een "haas" (tempomaker). Glen Braem, een atleet van AC Lebbeke, heeft dit netjes gedaan. Het was voor hem ook de eerste maal dat hij als haas optrad. Het doel was niettemin voor de plaats te lopen en niet voor een supertijd. Daarvoor hebben we nog te weinig op de langere afstanden getraind. Het is immers moeilijk als je de crossen wilt combineren met de weg daar de afstanden in het veld veel korter zijn, zeker voor de vrouwen! Dus zonder het specifieke voorbereidingswerk vingen we de dikke 16km langs het kanaal van Brugge naar Oostende aan. Omwille van dit éénrichtingsverkeer hadden we voortdurend een goed voelbare zijwind. Soms leek de wind tegen te zitten en op andere momenten lichtjes mee. In het begin van de wedstrijd staken we een aantal vrouwen voorbij, maar nadien wist ik niet dat ik als eerste vrouw liep. Ik dacht dat er nog een Marokkaanse voor was totdat mijn trainer, die de wedstrijd in de volgwagen mocht aanschouwen, dit riep op het 8km-punt. Hij deelde ook mee dat de rest al een stukje achter was. Misschien hebben we vervolgens een beetje teveel op "reserve" gelopen... tja, dat denk je nu en je weet ook niet hoe het zou geweest zijn als we een strak tempo zouden aangehouden hebben. Het is nog moeilijk om dit in te schatten met mijn geringe ervaring op het straat.
Het laatste stuk wanneer je de finish te zien kreeg was nog verradelijk ver. Ondertussen kwamen de tweede en derde vrouw dichter, wat we helemaal niet gemerkt hadden. Mijn trainer en Glen verwittigden me en ik trachtte mijn snelheid wat op te drijven. Uiteindelijk kwam ik als eerste over de meet met een 15-tal seconden voorsprong op Ria Thienpont en 30 seconden op een Marokkaanse atlete. Ik was blij dat ik de overwinning van deze openingsklassieker kon behalen! Onmiddellijk volgde een interview met de speaker en vervolgens nog ééntje met Atletieknieuws (lees hier).
Tijdens de wedstrijd heb ik weer teveel naar mijn klokje gekeken en ik was wat verward omdat de kilometers niet meer overeen kwamen. Mijn GPS (en ook van anderen) gaf uiteindelijk 16,35km aan in plaats van 10mijl (16,09km). Deze dikke 250m maakt natuurlijk wel ongeveer een minuut verschil in eindtijd. Jammer... want nu kwam ik juist boven het uur uit en anders was het er nog onder geweest. Soit, het tempo moet hoger en daar gaan we naar de zomer toe aan werken. De niet schitterende tijd gaf me ook gemengde gevoelens gedurende de rest van de dag en nacht. Nu ja, zoals gezegd wou ik gewoon zo hoog mogelijk finishen bij de vrouwen en dat doel hebben we wel bereikt! Een dikke merci aan Glen! Maar ook aan mijn trainer en de supporters! Na de wedstrijd hebben we nog een 5-tal km uitgelopen en het werd bijgevolg een goede trainingsdag met meer dan 26km op de teller! Zondag sluiten we het winterseizoen af met het Belgisch Kampioenschap veldlopen in Wachtebeke. Als je denkt dat ik ga winnen kan je stemmen via deze poll van Atletieknieuws. Eerlijk gezegd, ik denk het niet :-) Je moet geloven in jezelf en de wonderen zijn de wereld nog niet uit, maar veldlopen is niet echt mijn specialiteit (véééééél te kort!). Niettemin gaan we natuurlijk ons uiterste best doen voor een mooie plaats in de top 10! Go go go!!!
Tijdens de wedstrijd heb ik weer teveel naar mijn klokje gekeken en ik was wat verward omdat de kilometers niet meer overeen kwamen. Mijn GPS (en ook van anderen) gaf uiteindelijk 16,35km aan in plaats van 10mijl (16,09km). Deze dikke 250m maakt natuurlijk wel ongeveer een minuut verschil in eindtijd. Jammer... want nu kwam ik juist boven het uur uit en anders was het er nog onder geweest. Soit, het tempo moet hoger en daar gaan we naar de zomer toe aan werken. De niet schitterende tijd gaf me ook gemengde gevoelens gedurende de rest van de dag en nacht. Nu ja, zoals gezegd wou ik gewoon zo hoog mogelijk finishen bij de vrouwen en dat doel hebben we wel bereikt! Een dikke merci aan Glen! Maar ook aan mijn trainer en de supporters! Na de wedstrijd hebben we nog een 5-tal km uitgelopen en het werd bijgevolg een goede trainingsdag met meer dan 26km op de teller! Zondag sluiten we het winterseizoen af met het Belgisch Kampioenschap veldlopen in Wachtebeke. Als je denkt dat ik ga winnen kan je stemmen via deze poll van Atletieknieuws. Eerlijk gezegd, ik denk het niet :-) Je moet geloven in jezelf en de wonderen zijn de wereld nog niet uit, maar veldlopen is niet echt mijn specialiteit (véééééél te kort!). Niettemin gaan we natuurlijk ons uiterste best doen voor een mooie plaats in de top 10! Go go go!!!