Na een weekendje zonder cross en nog eens als toeschouwer een basketwedstrijdje meegepikt te hebben, staat er zondag een belangrijke CrossCup manche op het programma. De cross in Hulshout is sinds dit jaar namelijk het Vlaamse Kampioenschap veldlopen en bijgevolg zal er stevig gevochten worden om een mooie plaats te behalen. De opkomst van buitenlandse atleten zal blijkbaar zeer beperkt zijn afleidend uit de voorlopige deelnemerslijst. Het parcours in Hulshout is vrijwel vlak met een bijna verwaarloosbaar zandstrookje. Het zal dus een snelle cross worden! Vorig jaar heb ik hier echter niet schitterend gelopen, alhoewel dit kon worden toegeschreven aan ziektekiemen die aan het doorbreken waren. Wat het dit jaar gaat geven valt af te wachten. De conditie zit momenteel behoorlijk goed na een dipje volgend op de stage en een aanmodderende verkoudheid samengaande met enkele dagen koorts. Toch was het deze week even bibberen. Maandag kreeg ik een beetje last van mijn voet, doch had ik een mooie trainingsdag afgewerkt. Waar normaal dan dinsdag bij kiné Maarten Thysen een aanpassing van mijn krachtschema op het programma stond, werd deze al snel omgegooid tot een onderzoek van de pijnlijke voet eindigend met een domper op mijn emotionele toestand. Sowieso 3 dagen niet lopen klonk het verdict. Tja, tegenwoordig kan ik dat me al niet meer inbeelden… Onmiddellijk werden trainer en sportdokter op de hoogte gebracht. In het water trainen maar de tijd dat je normaal loopt maal 1,5 doen, kreeg ik mee als alternatieve training van Maarten. Woensdag stonden er normaal 90 loopminuten op het programma, ja olé, maal 1,5… reken maar eens uit….pffff! Na een dikke 2u aquajoggen verklaarden de redders in het zwembad me als zot en ik kan hen geen ongelijk geven, zo groggy dat ik uit dat water kwam. Om de tijd nog wat sneller te laten passeren deed ik thuis nog 1u stabilisatietraining vlak erna. Gelukkig kon ik ’s avonds bij mijn peter lekker Italiaans gaan eten en kreeg ik daar ook een leuk uitgesteld verjaardagskadootje. Daarvoor mocht ik bovendien nog wat kledij en de meest recente loopschoenen van Nike, de nieuwe Flyknits (zie video), gaan ophalen in de Nike-shop. Zo kon ik mijn zinnen toch wat verzetten en was ik thuis onder de “voeten” uit, wat voor hen denkelijk een opluchting was gezien mijn humeurige toestand.
Donderdag opnieuw dat water in gedurende 1u30 en ik voelde mijn benen zich precies al omvormen tot vinnen. Respect voor de sporters die elke dag in dat water springen. Toen ik bij de volgende check-up te horen kreeg van Maarten dat ik zondag mag lopen sprong ik een gat in de lucht! Oef!!! Voorwaarde is wel dat de voet maandagvoormiddag onmiddellijk terug gecontroleerd wordt. Zondag zal ik zeker lopen voor wat ik waard ben en naar mijn gevoel ben ik er fysiek klaar voor! Het voordeel van het paar dagen alternatief trainen is dat je je lichaam een andere trainingsprikkel geeft, wat een superieur effect zou kunnen hebben op de loopprestatie. We will run and see!!!